MuziekMuziek

Van zeker goud naar bijna dood! Column Pascal Meulenbelt

Van zeker goud naar de bijna dood van iemand waar je van houdt!

De spelen zijn nu inmiddels een aantal dagen bezig en het verloopt nog enigszins stroef voor de Nederlandse ploeg. Ondanks dat de medailles nog niet uit de lucht komen vallen zijn er al een aantal memorabele momenten gebeurd. Het doelpunt van Tess Wester (Nederlandse handbalkeepster), de zevende plaats van de turndames op de meerkamp, de blessure van Balkestein (volleybal) en de gouden medaille van Anna van der Breggen. Stuk voor stuk momenten die we nog tijden gaan herinneren. Maar wat tot op heden het meest indrukwekkende moment was is met voorsprong de val van Annemiek van Vleuten. Van euforie naar hartverscheurende televisie. Van Superwoman naar een vrouw die bewegingsloos blijft liggen in de Braziliaanse greppel.

Ook mijn hart stond even stil bij het zien van dit moment. Op het ene moment ben je de meest populaire sporter van het moment en een seconde later lig je minuten lang eenzaam op het hete asfalt van Rio. Wij, de Nederlandse kijker, kennen Annemiek niet en zelfs wij hadden massaal een kwalitatief uitermate teleurstellend gevoel, ondanks de prachtige en knappe winst van landgenoot Anna. Wij kennen haar niet en hadden de rillingen en angsten door het lijf lopen, maar wat als je haar goed kent? Wat als je haar moeder bent? Als broertje van twee topsporters weet ik hoe het is om achter te blijven en in spanning, van een afstandje, de prestaties af te wachten. Ik ben van mening dat het voor de achterblijvers spannender en zenuwslopender is dan voor de sporters zelf. Je hebt niets geen invloed, weet niet wat er door de sporter heen gaat en hoe die zich voelt. Het enige wat je kan doen is hopen en vertrouwen hebben. De moeder(vader overleed 7 jaar geleden) van Annemiek zat thuis voor de buis. Moeder was jarig en wat zou het toch mooi zijn. Wat zou het toch mooi zijn als haar dochter goud zou halen op haar verjaardag. Lange tijd leek het erop dat dit zou gebeuren. Annemiek was veruit de sterkste in koers en niets leek haar meer in de weg te staan om even later op de hoogste trede te stappen. Het Wilhelmus kon ze al bijna horen. De familie van Annemiek is in extase. Wat een cadeau! Goud. Binnen een split-second sta je jouw dochter naar goud te schreeuwen en te hopen dat ze goud wint en even daarna sta je te hopen dat ze nog leeft. Roerloos lag Annemiek op de grond. In een houdgreep waar een judoka trots op zou zijn. Respect voor Annemiek, respect voor haar wedstrijd, haar reactie achteraf en haar ijzersterke mentaliteit. Maar ook respect voor de naasten van Annemiek. Beeld je eens in dat je aan de andere kant van de wereld voor de buis zit en je jouw kind ziet vallen en dat die ook nog een roerloos blijft liggen. Ik kan het mij gelukkig niet voorstellen maar als ik mij inleef denk ik dat ik jankend het huis kort en klein zou slaan, de autosleutels zou zoeken en het eerste de beste vliegtuig zou nemen. Niet dat iemand daar iets aan heeft en niet dat je iets kunt doen maar omdat je iets moet doen. Voor de moeder van Annemiek was het bericht dat Annemiek, naar omstandigheden, in orde was het beste bericht die ze kon krijgen die dag. Het was haar goud. Wat een dag en wat een verhaal. Annemiek, je hebt er niets aan en het is niet eens een pleister op die grote wond maar voor mij heb je goud gehaald.

 

Bron Frontfoto: Bryn Lennon/Getty Images Europe

 

 

pascal
Columnist Pascal Meulenbelt
Written by
Jan Willem Huffmeijer

Als barbier ben ik al heel veel jaar bezig om mannen letterlijk mooier te maken. Via mijn blog B4men probeer ik niet alleen je haar mooier te maken maar ook je leven. Mijn passie voor uiterlijke verzorging combineer ik graag met de innerlijke verzorging. Ik schrijf graag over de onderwerpen die jij leest. Veel plezier op mijn blog voor mannen.

View all articles
Leave a reply
Written by Jan Willem Huffmeijer