Wat wij kunnen leren van piranha’s

Nadenkend over welk onderwerp ik aan ga snijden deze keer krijg ik rillingen over mijn rug. Volgens mij is het tegenwoordig noodzakelijk om te schrijven omdat iedereen erover praat. Als je jezelf ook maar iets toedicht in het schrijvers- columnisten vak moet je wel iets over sinterklaas en (zwarte) piet schrijven. Iedereen heeft een mening, iedereen praat erover en iedereen schreeuwt in plaats van denkt. Maar is het juist niet eng dat we het hier met zijn alleen over hebben? Hebben we allemaal tijd over? Hebben we geen belangrijke dingen te verbeteren? Zijn er in de wereld geen grotere problemen? Blijkbaar vindt het grote gros van de mensen maar ook het grote gros van de media van niet. Daarom sta ik op en stop ik vanaf deze zin over dit onderwerp en ga ik verder over knikkerende piranha’s. Wat die zijn pas belangrijk in deze samenleving. Knikkerende piranha’s is hij wel goed bij zijn paasei denk jij. Nou dat ben ik wel, althans niet bij mijn paasei maar ik schrijf dit artikel in volledige nuchtere staat. Juist daarom is het belangrijk om waarde te hechten aan de knikkerende piranha. Dit talent is namelijk niet voor iedere piranha weggelegd en komt voort uit een eeuwenoude traditie. Heb jij ooit een piranha zien knikkeren? In het geval je dat niet hebt zal ik het kort proberen uit te leggen waarom het zo uniek is onder de piranha’s. Piranha’s hebben geen handen, vingers etc. Daardoor moet de piranha met zijn hoofd knikkeren. Aangezien de piranha enorm gevaarlijke en messcherpe tanden heeft is het een zeer lastige opgave. Voordat de piranha het weet heeft hij de knikker in zijn tanden staan en dan rolt de knikker niet meer. In de spelregels staat dit op de dopinglijst en daardoor is het strikt verboden. Deze regel maakt het voor de piranha’s moeilijk en daarom kan niet iedere piranha goed knikkeren. Onder de piranha’s is dit al een eeuwenoude traditie. Maar het is een traditie die met de tijd is meegegaan. Zo zijn er veranderingen ondergaan in de kledingvoorschriften van de piranha’s, er zijn technologieën toegevoegd maar het belangrijkste is dat de opzet hetzelfde is gebleven. ‘Vroeger’ mochten de piranha’s alleen spelen in witte wedstrijdkleding, tegenwoordig is de kledingkeuze geheel in te vullen naar eigen smaak. Dit wordt dan ook volledig benut door de piranha’s en zien we de gekste verschijningen tevoorschijn komen. Gelukkig wordt het allemaal warm ontvangen. Want het belangrijkste onder de piranha’s is acceptatie, acceptatie van elkaar. Wanneer er een piranha gekwetst wordt door de ander lossen ze dit onderling op en wordt er een compromis gesloten. Jouw hoedje staat mij tegen en kwetst mij omdat ik een dikke piranha kop heb. De oplossing? De piranha doet de volgende keer geen hoed op maar een muts die de andere piranha ook past. Probleem opgelost. Leerzaam die piranha’s