In deze blog laat ik jullie weer een stukje van mijzelf zien.

Het starten van B4men.nl is iets waar ik heel erg lang over heb moeten nadenken…..waarom?? Ik ben namelijk zo dyslectisch als een deur!! Nee echt niet gewoon een beetje dyslectisch maar echt heel erg. Dat maakt het schrijven best tot een uitdaging……en al helemaal niet iets wat ik met plezier iedere dag zou gaan doen!! Toch wel dus!!

Ik ben wel iemand die vind dat je een handicap niet uit de weg moet gaan en dat wanneer je iets leuk vind je moet zoeken naar een oplossing om er dan mee om te gaan. De blog is inmiddels een feit en waar ik met veel plezier iedere dag nog voor schrijf ook!! Geen last van mijn dyslexie?? Ja echt wel!! Mijn vrouw kijkt vaak de teksten voor mij na (wat moet ik zonder haar) en dat is maar goed ook. Het gebeurt wel eens dat er door de drukte een artikel word gepubliceerd wat nog nagekeken moest worden………gelijk heb ik dan een aantal berichtjes van mensen die mij erop wijzen dat er wel heeeeel veeeel spelfouten in mijn tekst staan. Deze berichtjes vind ik echt niet erg!!! Wel zou ik het jammer vinden dat mensen mijn blog niet meer willen lezen omdat er spelfouten in staan. Maar het geeft aan dat mijn probleem nooit weg is en dat ik er altijd op moet letten. Wel is het in de tijd dat ik nu aan het schrijven ben erg verbeterd!!! Ik geef het niet graag toe, maar de mensen die mij vroeger probeerden wijs te maken dat trainen mijn dyslexie zou verbeteren, hebben gelijk gehad. Waarom mij dit moeite kost….hahahaha ik was toen en nog steeds een tikje eigenwijs en dacht dat ik zelf allemaal wel kon.

Wat ik met het bloggen wil bereiken

Ik wil jullie graag laten weten dat ik dyslectisch ben en dat ik mij hier nooit zal door laten weerhouden om iets te doen wat ik leuk vind. Ook is het een soort excuus aan jullie voor de fouten die soms in mijn teksten zullen staan. Ik zou het geweldig vinden als jullie het geduld willen opbrengen om hierover heen te lezen en mij het niet te zwaar aanrekenen.

Thanks

Van een dyslectische bloggende barbier. 😉