Yes, ik heb mijn eerste halve marathon gelopen!! Dat ik sportief actief ben zullen de meeste van jullie al wel weten. De afgelopen twee jaar ben ik actiever geworden en hier heb ik ook op de blog vaker over geschreven. Nu heb ik de afgelopen jaren heel veel obstakelruns gedaan. Met de obstakelruns is het hardlopen voor mij begonnen. Ik mag met trots vertellen dat ik op hardloopgebied een hoogtepunt mag toevoegen aan mijn lijstje. Ik heb namelijk de Halve van Egmond gelopen, 21 kilometer over strand en door duinen. Heftig!!
De halve marathon van Egmond uitgelopen.
Waarom de Halve van Egmond als eerste halve marathon? Mensen die het hardloopwereldje een beetje kennen, die weten dat de Halve van Egmond één van de zwaardere marathons is. Dat is nu niet echt een makkelijk begin voor je eerste halve marathon. Eerlijk is eerlijk, ik was na het behalen van de trifecta medaille op de Spartan afgelopen oktober een beetje klaar met obstakelruns. Het had er meer ingehakt dan verwacht. Ik moest voor nieuwe motivatie op zoek naar iets anders. Toen ik de Halve van Egmond tegenkwam was dit iets wat mij wel leuk leek. Geen obstakels maar wel rennen door duinen en op het strand. Ook het weer kan begin januari een obstakel zijn. Ik houd wel van een beetje stuk gaan, dus het leek mij bij uitstek een mooie race om mijzelf eens lekker naar de kl$%# te helpen. Ik had verwacht alleen te lopen maar ik kreeg bijval van Maarten mijn Team B4men teamgenoot.
Heftige uurtjes op de Halve van Egmond
Het weer, laat ik daarmee beginnen. Het zou heeeeel slecht weer worden! Gelukkig voor ons viel dit uiteindelijk alles mee. Het was koud en er stond een redelijk stevige wind. Gelukkig werden we gespaard voor de heftige regenbuien die er voorspeld waren. Bam en we gingen van start. Ik ging weg samen met Jeroen de Nijs (onze chauffeur en collega hardloper bij ons uit de buurt), Maarten en ik. De eerste test werd 7 kilometer strand. Een enorm lint aan lopers liep over het strand richting Castricum. Omdat ik altijd even moet warm lopen en niet meteen vollebak van start kan, moest ik Jeroen laten gaan op het strand. Ik kon zijn tempo niet volgen. De wind kwam hard van opzij maar dat was dus niet echt een enorm probleem. Het strand was goed te lopen en het viel mij alles mee. Na 7 kilometer draaide we het strand af en gingen we de duinen in. Een smal paadje maakte het lopen soms wat lastig omdat we veel mensen voorbij gingen. Zigzaggend tussen de andere lopers door ging hier het tempo goed omhoog. Wauw, het lopen ging super goed. De duinen waren mooi en de wind viel hier gelukkig ook erg mee. De mensen aan de kant waren een enorme steun in de rug. De kilometers vlogen voorbij en tot kilometer 18 lagen we op koers om de halve marathon te lopen onder de 2 uur!! Toen kwam de klap. We waren inmiddels alweer bijna bij Egmond en ik kon de finish al voelen. Toch merkte ik dat iedere stap zwaarder werd en toen ook de wind steeds meer op de kop kwam te staan werd het echt zwaar. Ik kon mijn tempo niet meer omhoog houden en we zakte weg. De laatste kilometer was daar…gelukkig bijna daar. Ik kon inmiddels de ene voet niet meer voor de andere krijgen. Nog één keer draaien….. de wind vol in de bakkes en wat stond daar op het bordje……Bloedweg!! Een heuveltje omhoog (6,7%) die echt op het meest ongelukkige moment kwam. Ik heb mijzelf hier echt omhoog moeten schreeuwen. Maarten bleef op mij inpraten en probeerde er nog een klein eindsprintje uit te trekken. Echter het zat er echt niet meer in. Ik was kapot en totaal leeg gelopen. Ik kwam in 2:04:16 uur over de finish.
Zo koud was het echt! Whaha vlak na de start alles af en uit toen ik warm was. 
Het startvak!! Wat een hele hoop mensen!! 
Lekker op weg de eerste kilometers hebben we in de benen. 
Dit is mijn laatste foto tot na de start. Was gewoon te zwaar om te fotograferen.
Tevreden en ook weer niet met mijn eerste halve marathon
Ik ben echt behoorlijk diep gegaan en had de rest van de dag en de nacht nodig om wat te herstellen. Ik schrijf dit artikel nu met volle kuiten en zware benen. Maar goed ik ben wel heel trots op deze prestatie. Ik kreeg vooraf veel de vraag welke tijd ik zou willen lopen. Nu was ik hier altijd duidelijk in “ik heb geen tijd in mijn hoofd”. Ik wist dat het pittig zou worden maar ik had er wel vertrouwen in. Natuurlijk ben ik wel ambitieus en ik had als doel om er niet langer over te doen dan 2,5 uur. Echter met de weersvoorspelling vooraf had ik alle tijden los gelaten. Dat ik überhaupt een tempo kon lopen van hoger dan 6 minuten per kilometer op dit terrein had ik niet durven denken. Echter zit er ook een klein kritisch puntje in en was ik toch niet helemaal tevreden. Ik heb bijna de hele race gelopen met een schema van onder de 2 uur. En dat ik achteraf die ruim 3 minuten heb moeten toegeven doen wel pijn. Stom he!! Ben je zo diep en goed gegaan en toch niet helemaal tevreden. Voordeel, dit was mijn eerste halve marathon en dus hoe dan ook een PR. Nu ga ik trainen voor de volgende. Whaha ja echt!! Ik heb toch het lopersvirus te pakken.
Lachen is er bijna niet meer bij. 
De trots zie je wel terug in mijn ogen. 
Thanks Maarten je bent een perfecte haas voor mij geweest.
