MuziekMuziek

De column van Pascal Meulenbelt: Afscheid.

Het moment waarvan je hoopt dat het nooit gebeurd maar waarvan je weet dat het een aantal keer in je leven gaat gebeuren. De telefoon gaat, je pakt op en je schrikt direct. Je weet dat het niet goed is, dat het moment daar is. Je hoort diegene, aan de andere kant van de lijn, praten maar welke woorden hij gebruikt en wat de strekking ervan is weet je niet meer. Dat ene zinnetje was genoeg, je wist genoeg en op dat moment zakte de grond onder je voeten vandaan. Huilend gooi je de haak erop en zak je in elkaar. Je zegt tegen je geliefde: Het einde is nabij, mama/oma/zus/ geliefde, ze heeft niet lang meer te leven. Mijn eigen mama, mijn kinderen hun oma, mijn tante haar zus en de man van mijn vader. Haar leeftijd heeft haar ingehaald, haar organen hebben het eeuwige gevecht niet langer kunnen winnen.

“Hoe lang heeft ze nog?”, vraag ik even later aan de dokter. “Dat is moeilijk te zeggen, het kan nog dagen, weken, maanden en misschien zelfs wel jaren duren.” “Nog jaren?” zeg ik geschokt. “De kans is nihil, maar zolang er een kans is moeten wij het vermelden”, zegt de dokter. Je vraagt je af, wat nu? Hoe moeten we nu verder? De antwoorden op deze vragen zijn niet te geven, de tijd zal het leren. De tijd zal moeten leren hoe iedereen dit nieuws verwerkt en of de inslag van dit nieuws er niet voor gaat zorgen dat hét moment sneller komt dan verwacht. Zo’n situatie kan niet gezond voor je zijn, leven met de gedachten dat het elke dag, elk moment zover kan zijn. Maar zelfs dit geweten kan ook een soort van positieve inslag hebben. Nu je weet dat het einde nabij is, nu kan je nog één keer alles uit het leven halen. Proberen te genieten van je kinderen/kleinkinderen, dingen doen die je nooit durfde of gewoon nog een puzzel maken in het puzzelboek.

Het einde mag dan nabij zijn maar voor ons leef je voor altijd door. In onze harten, gedachten en in onze ziel. Wanneer het jouw tijd is zullen we denken aan de leuke, grappige maar ook verdrietige momenten die we samen hebben meegemaakt. “Wist je nog, die ene keer, toen in de zomer? Dat we toen zo hard moesten lachen en niet meer konden stoppen? Waar ging dat ook al weer over?” vraag ik haar. “Ik weet het niet eens meer, volgens mij was het niet eens een noemenswaardig onderwerp. We hadden gewoon lol. We waren samen en hadden de tijd voor elkaar, dan maakt het onderwerp niet uit dan komt de lol vanzelf. Dit soort momenten zal ik voor eeuwig en altijd koesteren.

Wanneer jij vindt dat het zover is, dan moet je gaan. Ik, wij, iedereen is er voor je. Wij zijn trots op het leven dat je hebt geleefd. Deze trots zullen wij voor altijd in ons leven bij ons dragen en proberen uit te dragen naar de rest van de wereld. Voor nu rest ons nog om te genieten van de tijd die we hebben, samen.

Geniet van het Leven.

Pascal Meulenbelt

Eerbetoon aan een zeer dierbaar iemand.

image1
Pascal Meulenbelt, Afscheid.

 

Written by
Jan Willem Huffmeijer

Als barbier ben ik al heel veel jaar bezig om mannen letterlijk mooier te maken. Via mijn blog B4men probeer ik niet alleen je haar mooier te maken maar ook je leven. Mijn passie voor uiterlijke verzorging combineer ik graag met de innerlijke verzorging. Ik schrijf graag over de onderwerpen die jij leest. Veel plezier op mijn blog voor mannen.

View all articles
Leave a reply
Written by Jan Willem Huffmeijer