Jan Willem schreef vorige week al dat ik voor B4men in Frankrijk was om een aantal hele mooie Franse dranken te gaan proeven. Zo was ik in Normandië uitgenodigd bij de Calvadospxoducent Boulard-Lecompte en in de cognacstreek de Charente en Charente Maritiem bij cognac Frapin, Rémy Martin en cognac Camus. De bezoeken hebben mij zoveel (nieuwe) informatie opgeleverd dat dit niet in één artikel is te beschrijven. Ik zou niet alleen deze firma’s maar vooral hun prachtige dranken daardoor te kort doen.

Mijn reis door cognac

Ik kom al zo’n 20 jaar in de cognacstreek en heb al heel veel producenten bezocht en hun cognacs geproefd en ik blijf me nog steeds verbazen over deze prachtige drank. Natuurlijk kom ik ook wel eens ’n cognac tegen die als een glasscherf door de strot gaat, maar de meeste zijn heel goed en met veel liefde en vakmanschap gemaakt. Ik vind het daarom ook zo teleurstellend dat de totale cognacconsumptie in Nederland nog steeds ieder jaar iets afneemt. Een tijdje geleden heb ik één oorzaak hiervan al op deze plek beschreven in mijn artikel over Rémy Martin 1738. Ik scheef toen dat vooral de grote huizen hun focus hebben gericht op Amerika, China en Rusland. Deze grootafnemers van vooral oude en dus dure cognacs zorgen ervoor dat er een tekort van jonge cognac is ontstaan. Hierdoor hebben een aantal van deze cognachuizen de Europese markt op rantsoen gezet en wordt er maar heel weinig naar de consumenten gecommuniceerd. Maar dit is maar één kant van het verhaal. Ook bij de Nederlandse consument zit ’n deel van het probleem en dat zijn een aantal zeer hardnekkige vooroordelen.

De vooroordelen over cognac

Het grootste vooroordeel van cognac dat het een oubollig drankje is voor oude heren in de chesterfieldfauteuils van hun club na een rijkelijke maaltijd. Daarnaast vind men het heel sterk, scherp en het brand vreselijk in je slokdarm. Op mijn vraag waarom mensen dit denken wordt meestal verteld dat hun opa of vader vroeger graag ’n glas cognac dronk en dat zij als klein kind ’n keertje aan het glas mochten ruiken en een klein slokje proeven. En dat was zo scherp dat ze hun slijmvliezen en smaakpapillen zowat verbranden. Logisch dat dan je hersenen opslaan dat cognac niet lekker is en een gevaar voor je gezondheid. De slijmvliezen en smaakpapillen van kinderen zijn heel kwetsbaar en het grenst aan kindermishandeling om kinderen sterke drank te laten ruiken en drinken. Maar dan hoor ik je al zeggen dat je whisky wel lekker vindt. Dat kan best, want whisky is pas veel later populair geworden en daar hebben je hersenen dus geen referentie van. Whisky zijn de meeste mensen gaan drinken toen ze al ruim volwassen waren. Voor veel mensen geldt ook dat zij cognac wel in het keukenkastje hebben staan om mee te koken. Gezien de ervaring als kind nemen zij dan maar een heel goedkoop flesje. Natuurlijk proeven zij wat en ervaren dat ook deze Joseph niet te drinken is en dat hij refereert aan de eerder opgedane ervaringen. Het (voor)oordeel dat cognac niet te drinken is wordt hiermee bevestigd.

Cognac het kan anders!

Maar het kan toch veranderen. De afgelopen maanden was ik voor de tweede keer betrokken bij de introductie van een nieuwe variant van Rémy Martin. De eerste keer was dat met Rémy Martin “Coeur de Cognac” en de afgelopen maanden met de Rémy Martin “1738 A.C.”. Tijdens de demo’s bied ik de bezoekers aan om de cognac een te proeven. Niet zelden hoor ik dan: “Nee dank je, Ik lust geen cognac.” Of “Ik ben een whiskydrinker.” Toch heb ik veel van deze mensen zover gekregen dat ze de nieuwe cognac hebben geproefd. In bijna alle gevallen waren zij heel erg verrast door de prachtige smaken én de zachtheid van de cognac. Zeker 7 van de 10 proevers namen dan ook een fles cognac mee naar huis. Hier is dus heel duidelijk het gezegde “Onbekend maakt onbemind” op z’n plaats.

Gelukkig beginnen een aantal cognacproducenten ook in te zien dat zij net als Rémy Martin de consument veel meer inhoudelijke informatie moeten geven over wat cognac is, hoe en waar het wordt gemaakt, wat de verschillen zijn tussen bijvoorbeeld cognac uit de Grande Champagne en de Fine Bois of Borderies, wat de termen V.S. en V.S.O.P. en X.O. betekenen en de invloed van de eikenhoutenvaten. Kortom dat cognac niet alleen maar een dure luxe drank is voor sjieken feesten, maar dat het een heerlijke en betaalbare drank is voor thuis. Laten ervaren dat cognac niet oubollig is, maar een drank die juist past in een moderne leefstijl, niet in de laatste plaats omdat een aantal producenten zoals Frapin, Remy Martin en Camus voortdurend bezig zijn met vernieuwingen die aansluiten bij de smaakveranderingen van de consument. Dan veranderd eindelijk eens het verkeerde imago van cognac en verrijken wij ons drankenkastje met dit heerlijke wijndistillaat. En de cognac kan dan best naast een fles whisky en likeur staan. Maar kies wel voor kwaliteit en laat je goed voorlichten. Begin met een V.S.O.P., V.S. is een kwaliteit die het goed doet in cocktails en longdrinks maar te jong is om zo te drinken.

In mijn volgende stukje over mijn reis beschrijf ik mijn bezoek aan Cognac Camus en mijn (hernieuwde) kennismaking met hun cognacs. En ik kan je alvast wel verklappen dat dit heel bijzonder en verrassend was.

Jos Huffmeijer, Le Nez Promotion, voor www.b4men.nl

Geniet, maar drink met mate en nog géén 18 jaar? Dan géén alcohol!