Oké, nu even geen heel mannelijk en stoer verhaal. Nee, gisteren heb ik gewoon keihard moeten huilen toen wij onze boomer Joy hebben moeten laten inslapen. Ik kan je eerlijk zeggen dat ik er verdomd veel moeite mee heb.

Joy was een trouwe kameraad 

Joy was het lelijkste hondje van het nest en met het uitgroeien werd het niet heel veel beter. We noemden haar altijd onze gremlin, maar deze knappert had een hartje van goud. Marie Louise en ik hebben in ons 17 jaar samen zijn heel veel dieren gehad en daarvan heeft Joy ons er 16 jaar bijgestaan. Wij hebben met onze honden vaak echt pech gehad en er was altijd wel iets aan de hand. Joy was misschien niet zo knap maar wel een oersterk beestje. Zij mankeerde nooit wat en was altijd vrolijk. Zij heeft ons heel veel lol en liefde gegeven.

Een hond moeten laten inslapen

Het is een verdomd lastige beslissing, die voornamelijk ik, lang voor mij heb uitgeschoven. Wanneer een hond 15 jaar is, snapt iedereen dat het leven van een hond er bijna op zit en dit was te merken ook. Ze was echt een oudje geworden. Slapen was voornamelijk wat ze deed. Uitlaten was er al tijden niet meer bij….dit redden zij simpelweg niet meer. Lopen was een enorme opgave geworden, slechte knieën (ja ook voor een hond kan dit) en zo bleek nu, had ze een zwak hart. Maar ja, de puppy was ook nog niet helemaal verdwenen. Ze kon ondanks haar leeftijd soms echt nog wel even gek doen. Het zorgde ervoor dat ik nog niet klaar was voor de beslissing. De laatste tijd ging het alleen erg hard achteruit, echt heel moeilijk lopen en bijna niet meer willen eten. Nadat wij gisteren bij de dierenarts waren om te overleggen over de enting kregen wij het gesprek. Ze drukte mij op het hart te kijken naar de kwaliteit van leven voor het beestje en niet alleen maar naar onszelf te luisteren en eigenlijk alleen maar een lastige beslissing voor je uit te schuiven. Na overleg tussen Marie Louise en mij was de beslissing op dat moment snel gemaakt. Een paar uur later reed ik met Joy weer terug naar de dierenarts….

Thanks Joy

Het is misschien allemaal niet zo mannelijk en stoer voor op de blog, maar het is recht uit mijn hart geschreven. Geloof mij, ik ben soms ook helemaal niet zo stoer en mannelijk hoor. Ik denk wel dat dit helemaal niet erg is om ook te laten zien. Mannen hebben vaak een grote bek maar ook gewoon maar een klein hartje. Morgen staat er weer een “normaal” artikel op B4men. Vandaag dus nog wat rouw om mijn kleine rat (zoals we haar ook vaak noemde) die haar naam Joy veel eer aan deed. Thanks meissie we hebben van je genoten.